15 april Nu echt de camino op....de Roelofspas op

In de herberg in st jean Pied de Porte was het echt een internationaal gezelschap, bijna iedereen gaat ook pas in dit plaatsje starten. Zo was er een dame uit South Afrika, das was wel makkelijk met het praten want Zuidafrikaans is bijna Nl. het was een charmant dametje die volgens mij voor het eerst ging wandelen, ze zat lekker in de make up en had een leuk sjaaltje om, verder was ze goed om aan te zien. Zo was er ook een dame uit Korea die samen met haar twee zoontjes tot santiago ging lopen. er was een Spanjaard, een Hongaar een dame uit Denemarken, Fransen, Duitsers en twee jonge gasetn uit Canada. Nou wat wil je nog meer, ik kon ,s avonds mn talen lekker ophalen. Ja, en dan was ook Maurice er, dat was een echte Vlaming met een goed gebekte praatje. We konden leuk met elkaar opschieten. De slaapzaal was ook echt een belevenis, 16 stapelbedden in een ruimte, iedereen met zn rugzak en zn eigen dingetjes. En dan gaat de eerste al om 7 uur slapen, de laatste komen rond 2100 binnen en dan ligt er een die de hele boel wakker houdt. Het was die Maurice die het hele bos rondom st jean heeft omgezaagd. dus niet zo veel slapen, maar wel lekker in je bed liggen. Om 5.00 uur gaan de eerste wandelaar zich dan klaarmaken, want je je zal maar te laat vertrekken. Om 630 uur zit eigenlijk iedereen aan de keukentafel en krijgt een simpel Frans ontbijtje. thee, een stukje stokbrood met jam en dat is het. Iedereen vertrekt en neemt afscheid van Jeanine. Jeanine is een beetje de moeder van de pelgrims, zij woont in het huis en zorgt voor alles, ze is een beetje gek en je kan goed met haar lachen. Dat hebben we dan ook gadaan. 
Gisteren werd mij bij het informatiebureau geadviseerd om via de hoofdweg naar Roucheval te gaan, de lopers gaan over de Rolandspas. deze is genoemd naar Ridder Roeland, die ooit met zijn soldaten ten strijden trok naar de Moren en ze heeft verslagen. Als ik dan wegfiets ga ik dus via de hoofdweg. Na zo,n 5 km baal ik hier toch wel van, al die auto,s. Ik keer om en besluit om toch over de wandelpas te gaan, hier zitten wel wat echte natuurpaden in maar ik zie wel.
Als ik de pas opfiets zie ik allemaal lopers voor me. Ik kom iedereen tegen uit de herberg en kan op mn allerkleinste verzet net omhoog komen. Het wordt zwaar, de pas naar Roucheval is 27 km lang en dat is alleen omhoog. Het is vreselijk stijl, maar het uitzicht over het dal is zo geweldig dit had ik niet willen missen. Maar het wordt erger, ik kom op een pad terecht waar allemaal stenen liggen en moet met de fietst aan de hand stapje voor stapje verder. Ik zit nu zo op 1350 mtr en midden in de wolken, ik kan geen hand voor ogen zien, een enkele loper zit op de weg. Ik moet oppassen want als ik val gaat het echt niet goed. DAn kom ik nog hoger en het wordt koud, de wind steekt op en het is guur. Is dit nou wat ik wilde, ja het is prachtig. Valt mn garmin nog even en moet ik zeker 10 minuten zoeken naar het printkaartje wat eruit gevallen is, maar toch gevonden. Na een paar uur ploeteren door de natuur, waar je nog de echte skaletten van dieren tegenkomt, gaat het nu wat bergafwaards, maar allemaal stenen, dalingspercentage van meer dan 12%, dus echt oppassen. Ik kom nog door een groot bos en denk kmt er nu nog een eind aan deze weg. Uiteindelijk kom ik Roucheval aan en loop een Nl dame tegen het lijf die daar de pelgrimsherberg bestiert. Ben jij alleen met de fiets over de pas gekomen, nou petje af. Ik merk dat niet iedereen dit doet, het was soms wel wat gevaarlijk maar terug gaan is geen optie. Ik ga via de hoofdweg naar Pamplona, 42 km waar ik lekker door kan fietsen. Kom nog even een gozer uit colombia tegen, maar die wilde niet wachten toen ik ff mn sweater uitdeed, dus laat maar gaan. Ik kom in een plaatsje Cizor Minor terecht al weer op advies. het is nu echt Spanje, dus even schakelen met de taal. Een prachtige herberg, mooi weer en heel veel mensen. ik denk wel 100. Op de slaapzaal weer idem dito. Ik ga vanavond lekker een pelgrimsmaaltijd eten en wat pelgrimswater drinken. Morgen maar weer kijken waar ik uit ga komen.