Gisteren is neef Arno 50 jaar geworden, hier zie je ons samen in de kinderwagen op de kermis van Delft in 1963. Hij gaat mij als oudste neef van de 'van Leeuwens'voor om Abraham te zien. Ik ben nummer twee en in december aan de beurt. Van mijn moeder Tiny heb ik een paar foto gekregen uit onze jeugd. Thuis bij Arno had iedereen een foto meegenomen en op een bord geprikt, leuk om daar naar te kijken en stof tot praten. Het was een geweldig leuke avond (met een super vegetarisch buffet, echt een aanrader!)waar oude bekende elkaar weer troffen en bijpraten over alles en nogwat. Ook hier werd ik volop aangesproken over de fiesttocht. Waar halen al die mensen het vandaan? Mijn neven Fons en Arno kennen Frankrijk goed en Fons gaf me enkele tips hoe met de taal en de route om te gaan. Mijn zaterdagritje door het Westland ging ook langs Jan Meerman (van M Design uit Maasland, voor al uw bestickerde publiciteit!!). Hij zorgt dat mijn fiets van belettering voorzien wordt. Zo zien de doven ook waar ik naar toe ga, ha ha. Vanochtend om 07.00 uur weer de fiets op en via Pijnacker, Meijendel (waar ik in een witte wereld kwam omdat er vollop sneeuw lag)naar Kijkduin, Hoek van Holland en zo weer naar huis. Onderweg pikte ik nog even aan bij een groepje wielrenners en hoorde snel roepen: 'Harder, harder'. Helaas voor de mannen had die meneer met die fiets met spatborden, een tas op z'n fiets en een rare fleece muts op meer kracht in de benen dan verwacht. Even een paar kilometer 35 km/uur meefietsen in het derde wiel is goed voor de hoge hartslag, maar geen probleem. Ik was om 11.00 uur weer terug. Het was koud, wind en een beetje sneeuw. Dus goed voor de benen en het moraal. De conditie is prima, de benen voelen goed en de gemiddelde snelheid neemt gestaag toe. Dat kan ook niet anders want de laatste maanden zit ik op zo'n 300/350 km per week. Ook neemt de spanning wat toe want het is nog maar 34 dagen en dan ga ik vertrekken. Wat bijna twee jaar gelden als een idee in mijn hoofd is ontstaan gaat nu werkelijk gebeuren. Als ik eraan terugdenkt vliegt de tijd om. Juist dus een goede rede om deze timeout/break te gaan nemen en de sleur (voor wat het is) te doorbreken. Niet dat ik me zorgen maak, maar het kriebelt soms wel in m'n buik. Wat zou het zijn???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten