bericht van afgelopen week

Gisteren naar Bever sport geweest voor een instructie van de Garmin fietsnavigatie. Ja, er zit veel meer in dan ik dacht. Het is ook gewoon mogelijk om een route van A naar B in te stellen over de fietspaden (voor zover op de kaart). Maakt die net zoals een TomTom een mooie route die je kan volgen via je gps pijltje. Ik heb nog een paar routes gemaakt van Schiedam naar Mol, Mol naar Maastricht. En van Noord Spanje naar Barcelos waar Fernando woont en terug. Zo zit nu de gehele route van Schiedam naar Spanje en Portugal helemaal uitgestippeld in het apparaatje. Volgens mij gaat dat rust geven omdat je bijna niet meer met de kaart bezig bent maar meer met de omgeving. Leuk dat bij Bever naast mij weer iemand zat die in augustus lopend naar Santiago ging, dan wel vanaf Zuid Frankrijk. Het kan geen toeval zijn, wie zal ik nog meer gaan ontmoeten. Vandaag gewoon weer gefietst, met regen, met wind en met kou. Maar het ging allemaal gewoon, eerst wind tegen en later meer kom je ook op een mooi gemiddelde. Woensdag ga ik nog naar een lezing over Santiago in Amsterdam, ben benieuwd daar weer te horen. Verder ga ik volgende week in het weekend naar Maastricht fietsen met alle bepakking. Ik neem dan een overnachting in Mol op 120 km. Zondag is het dan nog 60 km naar Maastricht en ga dan met de trein terug. Met de Heeren van Barca gaan we 18 maart uit eten, ja dat wordt dan afscheid nemen van m'n vrienden, die zie ik dan niet meer tot na 5 mei. Het is nu geen maand meer weg, zaterdagavond bij de familie van Dam geweest en Annemieke, Ruud en de kids ook voor het laatst gezien voor het vertrek. Ik heb bij Bever nog een slaapmatje, wat kleine flesjes zeep, shampoo e.d. gekocht. Met een slaapmatje kan ik dan in ieder geval overal gaan liggen, al was het maar in een schuurtje langs de weg.
Veel mensen vragen al aan mij waar ga je starten? Nou, gewoon vanaf de Atalantahof, hier voor iedereen de datum en tijd: VERTREK zaterdag 26 maart om 08.00 uur. De koffie staat klaar dus als je zaterdagochtend niks te doen hebt en vroeg je bend uit kan komen ben je van harte welkom. Geer en Eric fietsen mee tot... en dan ga ik verder. Iedereen die wil aansluiten en mee wil fietsen tot de Maastunnels is natuurlijk van harte welkom! Verder zijn er al meer dan 1100 bezoekers langegeweest en let wel, op de een of andere manier zijn er in de Verenigde Staten, Kroatie, Letland, Suriname en Belgie ook al volgers. Wie zijn dat?

Papa, ga jij eerdaags een eindje fietsen?

 Papa's lievelingen.                        Papa, ga jij eerdaags een eindje fietsen?, zegt een van de twee pas. Al een hele tijd zijn ook mijn twee kleine meisjes op hun manier bezig met papa's grote fietstocht. Sophie vraagt zo tussen neus en lippen door waar ik naartoe ga, welk land dat is en hoe ik dat dan zie om daar te komen. Op mijn verjaardag gaf ze me een kaart waarop ze schreef dat ze het me wel gunt maar dat ze me onwijs zal gaan missen. Romy vindt het wel spannend maar ik hoor haar er niet zo over. 'Mag ik dan wel alle dagen bij mama slapen?' is wat ze teruggeeft. 'En ik krijg kadootjes van jou als je weggaat, he?'roept ze steeds. Vanmiddag, op de papamaandagmiddag, hebben we gesproken hoe we contact zullen gaan houden: sms, bellen maar ook skype op de computer geinstalleerd zodat ik gratis kan bellen met de meiden. Sophie maakt er dan weer een mooi wachtwoord van bij haar account 'mijn vaderdebeste10'. Nou, samen zullen deze twee het met Jacq het wel gaan redden in deze weken, nu ik nog. Wat de meiden betreft wordt dat nog een zware bij het vertrek. En zeker weten dat ik onderweg de stemmen van deze twee kleintjes zal gaan missen. Hoe zwaar zal dat vallen?

Nog 34 dagen.

Een gezellige avond bij neef Arno.

Gisteren is neef Arno 50 jaar geworden, hier zie je ons samen in de kinderwagen op de kermis van Delft in 1963. Hij gaat mij als oudste neef van de 'van Leeuwens'voor om Abraham te zien. Ik ben nummer twee en in december aan de beurt. Van mijn moeder Tiny heb ik een paar foto gekregen uit onze jeugd. Thuis bij Arno had iedereen een foto meegenomen en op een bord geprikt, leuk om daar naar te kijken en stof tot praten. Het was een geweldig leuke avond (met een super vegetarisch buffet, echt een aanrader!)waar oude bekende elkaar weer troffen en bijpraten over alles en nogwat. Ook hier werd ik volop aangesproken over de fiesttocht. Waar halen al die mensen het vandaan? Mijn neven Fons en Arno kennen Frankrijk goed en Fons gaf me enkele tips hoe met de taal en de route om te gaan. Mijn zaterdagritje door het Westland ging ook langs Jan Meerman (van M Design uit Maasland, voor al uw bestickerde publiciteit!!). Hij zorgt dat mijn fiets van belettering voorzien wordt. Zo zien de doven ook waar ik naar toe ga, ha ha. Vanochtend om 07.00 uur weer de fiets op en via Pijnacker, Meijendel (waar ik in een witte wereld kwam omdat er vollop sneeuw lag)naar Kijkduin, Hoek van Holland en zo weer naar huis. Onderweg pikte ik nog even aan bij een groepje wielrenners en hoorde snel roepen: 'Harder, harder'. Helaas voor de mannen had die meneer met die fiets met spatborden, een tas op z'n fiets en een rare fleece muts op meer kracht in de benen dan verwacht. Even een paar kilometer 35 km/uur meefietsen in het derde wiel is goed voor de hoge hartslag, maar geen probleem. Ik was om 11.00 uur weer terug. Het was koud, wind en een beetje sneeuw. Dus goed voor de benen en het moraal. De conditie is prima, de benen voelen goed en de gemiddelde snelheid neemt gestaag toe. Dat kan ook niet anders want de laatste maanden zit ik op zo'n 300/350 km per week. Ook neemt de spanning wat toe want het is nog maar 34 dagen en dan ga ik vertrekken. Wat bijna twee jaar gelden als een idee in mijn hoofd is ontstaan gaat nu werkelijk gebeuren. Als ik eraan terugdenkt vliegt de tijd om. Juist dus een goede rede om deze timeout/break te gaan nemen en de sleur (voor wat het is) te doorbreken. Niet dat ik me zorgen maak, maar het kriebelt soms wel in m'n buik. Wat zou het zijn???

even bij m'n moeder langs

Vanavond ben ik even bij m'n moeder langs geweest om uit te leggen hoe ze leuke berichtjes op de site kan zetten. Een gmail account aanmaken is ook geen dagelijks werk, en als je op je computer maar alles download wat lansgkomt, dan wordt die steeds trager. Maar toch het is gelukt. Moeders ik zie je berichtjes met veel plezier tegemoet als ik onderweg ben.

Een dikke kus van je zoon en I love You

Gert-Jan

Even bijpraten

Hallo allemaal, vandaag is de teller de 1000 hits gepasseerd! Leuk want ik hoor zo om mij heen dat iedereen bezig is met mij fietstocht. Van alle kanten hoor ik dat er interesse is en dat de info op de site met plezier gelezen wordt. Zo kreeg vorige week van m'n moeder een sleutelhanger van st Jacob, die had zij weer van een vriedin gekregen om hem aan mij te geven. Jacob zit nu samen met Cristoffel, die ik weer van Rein, m'n schoonvader, gehad heb aan mijn sleutel van m'n fiets. Het moet dan toch wel goed gaan met al die heilige dicht bij mij want ook de rozenkracht uit Milaan (ja Paolo die we samen gekocht hebben!) gaat mee. Vandaag ben ik eens naar het zuiden gereden en kwam uit bij m'n nicht Angelique in Prinsenbeek. Ik was daar rond de klok van 11 uur en kon zo aanschuiven aan de koffie met appeltaart. Het was leuk om elkaar weer eens te zie en ff bij te praten. Terug naar Schiedam was appeltje eitje met een beetje wind in de rug. Zo heb ik nu weer een stukje route in de Garmin staan, die nu perfect is ingesteld. Ik heb 27 aaneengesloten routes van internet gehaald van Maastricht tot aan Santiago. Volgende week ga ik nog wat belettering op m'n fiets laten plakken, een vlaggetje van NL en SP enzo. Zaterdag ben ik met Romy naar het Jacobs genootschap in Utrecht geweest om daar de laatste vragen te bespreken. Ik sprak met Arie een meneer op leeftijd die al twee keer te voet van Nederland naar Santiagio is gelopen. Dat is pas een prestatie!Een ervaren pelgrim dus. Ik moet me vooral niet  teveel voorbereiden was zijn advies. Met het pelgrimspaspoort in de hand openen alle deuren. Zo vanaf midden Frankrijk kom je in een plaatsje, je laat je paspoort zien in bijvoorbeeld een cafe en iedereen begrijpt dat je een slaapplaats en een goedkope en stevige maaltijd zoekt. Je wordt dan gewoon geholpen. Ik ben erg benieuwd, verder vertelt hij dat je vriendschappen voor het leven sluit op de pelgrimsroute. Je komt alle nationaliteiten  zoals Japanners, Amerikanen, Australiers, natuurlijk ook Europeanen tegen.  Nou, nog 40 dagen en dan is het zover, (ook dat is en heilig getal!)

Alle spullen zijn orde!

Deze week is het allemaal goed gekomen met de instelling van m'n Garmin Oregon 450 navigatie. Achteraf was de computer een beetje de boosdoener. Prachtig de hele route staat er nu in en ik kan gewoon het lijntje gaan volgen. De route is prima te volgen bij de instelling 120 m / 200 m. De belangrijkste straten en wegen zijn herkenbaar, de naam vanbde straat staat erbij. Verder zie je ook waar cafe's, restaurants, kerken en bezienswaardigeden zijn. Dit wordt door icoontjes aangegeven. Verder kan ik natuurlijk snelheid, hartslag, afstand, gemiddelde snelheid, stijgingsmeters e.d. uitlezen. Kortom een prachtig apparaat, ik zal er veel plezier van hebben. Vandaag m'n fiets nog een schoonmaakbeurt gegeven na een wat winderig ritje naar Hoek van Holland, Kijkduin, Delft terug naar Schiedam. Windkracht veel, maar met een beetje leunen tegen de wind kom je ook vooruit.
Bij Willemsen een kartonnen hoes gehaald die ik moet gebruiken om m'n fiets in het vliegtuig terug naar Nederland te krijgen. Verder liggen de slaapzak en andere spullen klaar om te wassen, dan is dat ook maar fris. Zo ligt alles wat ik mee ga nemen nu in plastic tasjes klaar. Hier een lijstje wat er meegaat:
2 wielerbroeken kort, 1 winterbroek, winterjack, windjackje dun, overschoenen, handschoenen, 3 Icebreaker shirts lange mouw, 4 paar skisokken, slaapzak, regenpak, 2 fleecesweater, spijkerbroek, shirt lange mouw, bergschoenen, 2 onderbroeken, zakdoeken, een 'kan me niks gebeuren'handdoek, 2 washandjes, toiletspullen, eerst hulp bij ongevallen spullen, paracetamol, reserve spullen voor de fiets, gereedschap,reisdocumenten, kaarten, schrijfgerei, fototoestel, mobiel, verrekijker en niet te vergeten geld en bankpasje. Zo zijn de Vaude reistassen gevuld, als laatste natuurlijk wat brood e.d. mee. Volgende week ga ik samen met Romy naar het genootschap st Jacob in Utrecht.